Skandynawia 2013

Skandynawia 2013 Z niecierpliwością czekałam na tak dużą wyprawę i przeszła ona moje najśmielsze oczekiwania: -trasę zrobiłam szybciej niż myślałam 5836 km w 41 dni, -rower okazał się bezawaryjny ( 2 dętki na sam koniec mogę mu wybaczyć ;) - spotkani ludzie okazywali życzliwość - brak jakichkolwiek przykrych doświadczeń (za to wiele pozytywnych sytuacji) - pogodę miałam rewelacyjną (tylko 5 dni miałam porządnie deszczowych). Moją trasę mogę podzielić na 4 części: I. kraje nadbałtyckie Pedałowałam przez nie 7 dni wśród swojskich widoków pól i lasów. Bardzo dobry początek wyprawy, bo płasko, więc mogłam się "przestawić na tryb jazdy". Średnio jechałam 125 km dziennie. Pogodę miałam bardzo słoneczną - co oczywiście poskutkowało nie tylko opalenizną, ale nawet spalaniem się. Ludzie mili, ale były pewne problemy z komunikacją, Całe szczęście zawsze znajdował się ktoś mówiący po angielsku. II. Finlandia W 11 dni przejechałam 1730 km po niekoniecznie płaskim terenie - jechałam przy granicy z Rosją, wschodnią stroną, która jest pagórzysta. Piękne krajobrazy leśno-jeziorne, dużo reniferów to tylko część z miłych wrażeń. Najbardziej, pozytywnie zaskoczyli mnie ludzie. Pod namiotem spałam tylko 4 noce. Bardziej na północy noclegi miałam u ludzi, ponieważ noce były coraz zimniejsze. Byłam przyjmowana bardzo życzliwie, dzięki czemu mogłam poznać prawdziwe życie Finów i porozmawiać trochę z ludźmi po całym dniu samotnej jazdy. Faktycznie większość mówi po angielsku, co prawda w różnym stopniu zaawansowania, ale komunikacja była, a to najważniejsze :). III. Norwegia Najdłuższa część mojej wyprawy: 21 dni i 2760 km (+ 90 km samochodem). Przez cały ten czas nie rozbiłam namiotu ani razu , przez co poznałam wielu interesujących ludzi. M.in. dzieliłam radość z braćmi, którzy widzieli się pierwszy raz od 4 lat. Innego ranka (a wstawałam bardzo wcześnie koło 4-5) na stole zastałam liścik, żebym sobie zrobiła śniadanie itp, a pod spodem były dziane skarpety na zimne noce, robione przez panią domu. Spotykały mnie tylko miłe niespodzianki. W mojej bujnej wyobraźni nie spodziewałam się nawet połowy takich przygód. IV. Końcówka, czyli Szwecja+ Dania Tu jechałam tylko 3 dni. Południe nie oferuje już tak zdumiewających widoków, trasa jest płaska, aż nudna, no i zmęczenie już dawało o sobie znać, więc Szwecję potraktowałam bardzo po macoszemu. Pogodę miałam tu najgorszą, bo strasznie zmienną: co 15 minut intensywny deszcz ustępował palącemu słońcu i odwrotnie. Jednak sympatyczni ludzie wynagradzali niedogodności. Ogólnie daje się zauważyć zupełnie inne podejście Skandynawów do życia - tam ludzie nie pędzą, mają czas, wszyscy podkreślają "nie ma problemu", "bez stresu" itd. No i faktycznie są bardzo aktywni fizycznie. Miałam cały przegląd krajobrazów: pagórzyste pojezierza Finlandii, góry nad fiordami, czy płaskie, wiejskie widoki Szwecji. Wyprawa udała się na 150%. Zaskoczyłam nawet samą siebie brakiem zmęczenia. I tylko zastanawiam się kiedy będzie następna wycieczka.