Historia roweru - Pierwsza kierownica - początek XIX w.

Istotnych zmian w konstrukcji "maszyny do biegania" dokonał w 1816 r. Niemiec Freiherr Karl von Drais de Sauerbrun. Jego ulepszenie polegało na zastosowaniu obrotowego widelca przedniego, połączonego z kierownicą, umożliwiającego skręcanie bez konieczności zsiadania z pojazdu, co znacznie poprawiło komfort jazdy. Oryginalny egzemplarz, nazwany przez autora - od jego nazwiska - "draisinne", czyli po polsku drezyna, zachował się do dziś i można go oglądać w muzeum miejskim w Karlsruhe. Drezyna ważyła początkowo ok. 45 kg i pozwalała osiągnąć prędkość ok. 10 km/h.

W następnych modelach udało się zmniejszyć wagę do ok. 20 kg, dzięki czemu prędkość wzrosła do ok. 15 km/h. Drais opatentował swoją konstrukcję, zajął się jej produkcją i udoskonalaniem. Stworzył uruchamiany linką hamulec, siodełko z regulacją wysokości oraz łożyska ślizgowe wykonane z brązu.

Wyczynem Draisa było pokonanie drezyną 12 czerwca 1827 roku drogi między Mannheim a Schwetzinger na której osiągnął on średnią prędkość 15 km/h. Tą datę uznaje się obecnie na datę powstania roweru. Konstrukcja Draisa zyskała sobie sporą popularność, również w Anglii, głównie za sprawą Dennisa Johnsona, który rozpoczął produkcję drezyn. Zaczęto też wykorzystywać drezyny do celów sportowych.